അരികിലായ് ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിൽ ...! [കവിത]

അരികിലായ് ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിൽ ...! [കവിത] ഇടതു കയ്യാൽ നിന്നെ ചേർത്തു നിർത്തി വലതു കയ്യാൽ നിന്റെ ഉടൽ തലോടെ ഒരു മാത്ര നാണത്താൽ മിഴികൾ ചിമ്മി തനുവൊന്നിളക്കി നീ പൂത്തുലയും എരിയുന്ന വെയിലിലോ തണല് നൽകി എരിയാതെ നീയെന്നെ കാത്ത് വയ്ക്കും കരയുന്ന മേഘത്തിൻ കണ്ണുനീരെൻ കരളിൽ പതിക്കാതെ കാക്കുവോളെ സ്വേദം പൊടിയുന്ന നേരമെൻ മെയ് വീശിയാറ്റീടുമൊരു വിശറിയാകും ഉള്ളിലായ് ആമോദമേറിടുമ്പോൾ കൂടെപ്പറക്കുന്ന പട്ടമാകും നീയെന്റെ ജീവിതപ്പകുതിയായി നീയെന്നെ പിരിയാത്ത സഖി തന്നെയായ് സുഖ-ദുഃഖ ജീവിതയാത്രയിൽ നീ സാന്ത്വനമേകുന്ന സഹയാത്രിക സ്നേഹിതേ, സ്നേഹമോടെന്നെ നോക്കും കടമിഴിക്കോണിലെ കവിതയിന്ന് കാണാതെ പോയി ഞാൻ എങ്ങിനെയോ ചാരത്തു ചേർക്കുവാൻ ഓർത്തതില്ല തക്കമതു പാർത്തൊരാ കാർമേഘജാല- മിന്നാർത്തു ചിരിച്ചത് കണ്ടുവോ നീ പകയോടെ അവയെന്നിൽ പെയ്തിറങ്ങേ പ്രിയ സഖീ നിൻ മൂല്യമറിയുന്നു ഞാൻ ... അറിയാതെ ആശിച്ചു പോകുന്നു ഞാൻ അരികിലായ് ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിൽ ... നീ ... എന്റെ .... അരികിലായ് ഉണ്ട...