Vichaara Vedhi

ബിഫോർ & ആഫ്റ്റർ  [ഒരു ചെറുകഥ] ശ് ..ശ് ... രാവിലെ ധൃതിയിൽ വാതിലും പൂട്ടി പുറത്തേയ്ക്കു നടക്കുമ്പോഴാണ്, ആരോ പുറകിൽ നിന്നും ശബ്ദമുണ്ടാക്കിയത്. തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അവിടെയെങ്ങും ആരെയും കാണാനില്ല. വെറുതെ തോന്നിയതാകും എന്നാശ്വസിച്ച്, വീണ്ടും നടന്നു.  ശ് ..ശ് ...ശ് ..ശ് ... വീണ്ടുമതാ, കുറേക്കൂടി ഉച്ചത്തിൽ ആ ശബ്ദം.  അയാൾ തിരികെ വാതിലിനടുത്തെത്തി. പിന്നെ ചുറ്റും നോക്കി. ഇവിടെങ്ങും ആരെയും കാണാനില്ലല്ലോ. ഒരു വശത്തായി ഷൂ സ്റ്റാൻഡും, മറുവശത്തായി ഒരു ഗ്യാസ് സിലിണ്ടറും മാത്രം. പിന്നെ, തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കുറെ പൂച്ചെടികളും.  മറ്റൊന്നും അവിടെയെങ്ങും കാണാനില്ല. പെട്ടെന്നാണ് കുറച്ചു ദിവസം മുൻപ് പത്രത്തിൽ വായിച്ച ആ വാർത്ത അയാൾക്ക്‌ ഓർമ്മ വന്നത്. ഒരു വീട്ടിലെ ഷൂ സ്റ്റാൻഡിൽ വച്ചിരുന്ന ഷൂവിനുള്ളിൽ, ഒരു വിഷപ്പാമ്പിനെ കണ്ട വാർത്ത. ദൈവമേ ... ഇനിയിത് അങ്ങിനെയെങ്ങാൻ ആകുമോ? തനിയ്ക്കാണെങ്കിൽ, പാമ്പ്  എന്ന് കേൾക്കുന്നതേ പേടിയാ. ചുറ്റും നോക്കി, ഒരു സഹായത്തിന്. ആരെയുമൊട്ട് കാണുന്നുമില്ലല്ലോ. അല്ലെങ്കിലും അതങ്ങിനെയാ. ഒരാവശ്യസമയത്ത് ആരെയും കാണാൻ പോലും കിട്ടില്ല. രണ്ടും കൽപ്പിച്ച്, എത്തിവലിഞ്ഞു നിന...

സുയോധന സവിധേ.... മണ്ണടി വഴി  [യാത്രാവിവരണം] "ചേട്ടാ .... കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച കണ്ടില്ലല്ലോ? എവിടെപ്പോയി...?" "ഏയ് ... വേറെങ്ങും പോയില്ല ... ഒന്ന് മണ്ണാറശാല അമ്പലം വരെ പോയി ... പിന്നെ, തിരികെ വരും വഴി ആ ഓച്ചിറയിലും കയറി ..." "എന്നാ പിന്നെ ചേട്ടന് ആ മലനട കൂടി കയറാൻ പാടില്ലായിരുന്നോ?..." "അതെവിടാ മലനട? എന്താ അവിടെ?" "അത് ശരി... കേട്ടിട്ടില്ലേ? ദക്ഷിണേന്ത്യയിലെ തന്നെ ഒരേയൊരു ദുര്യോധന ക്ഷേത്രമത്രേ അത് ...." "ആണോ? ... ഞാൻ ആദ്യമായാ കേൾക്കുന്നത് ... എന്തായാലും ഒരുതവണ അവിടെ ഒന്ന് പോകണം ... ആ വഴി ഒന്ന് പറഞ്ഞെ... " ******** ഏതാനും മാസങ്ങൾക്കു മുൻപ്, അടുത്ത സുഹൃത്തുമായി നടന്ന ഈ ഒരു സംഭാഷണമാണ്, നമ്മുടെ ഇന്നത്തെ യാത്രയുടെ മൂലകാരണം. കേട്ടോ.  അപ്പോൾ, നമുക്ക് യാത്ര തുടങ്ങിയാലോ? താമസിപ്പിയ്ക്കണ്ട. എങ്ങോട്ട്‌? എന്ന ചോദ്യത്തിന് ഇനി അർത്ഥമില്ലല്ലോ. ഇന്ന് ഏപ്രിൽ-9-2023. ഈസ്റ്റർ ദിനം.  പതിവ് തെറ്റിയ്ക്കാതെ, രാവിലെ 6:30നു തന്നെ ഞങ്ങൾ യാത്ര തുടങ്ങി.  ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം, ഈ യാത്രയെക്കുറിച്ച് തികച്ചും അവിചാരിതമായി മറ്റൊരു സുഹൃത്തുമായി സംസാരിച്ചപ്പോൾ, അദ്ദേഹമാണ് പറ...

അകമുരുകിയൊരാൾ   [ഒരു മഹാഭാരത കഥാപാത്ര വിശകലനം : ഭാഗം -1] ഹോ .... എത്ര നേരമായി താനിങ്ങനെ ഈ മെത്തമേൽ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടക്കുന്നു.  ഇത്രയും കാലത്തെ ജീവിതത്തിൽ, ഇതിനേക്കാൾ എത്രയോ വലിയ വിഷമഘട്ടങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. അപ്പോഴൊന്നും, ഇത്രമേൽ അത് തന്നെ സങ്കടത്തിലാക്കിയിട്ടില്ലല്ലോ. കൃത്യമായ തീരുമാനങ്ങൾ, ശരിയായി തന്നെ, അതും ശരിയായ സമയത്ത് എടുക്കാൻ, അപ്പോഴൊക്കെയും തനിയ്ക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടുമുണ്ടല്ലോ.  എന്നാൽ, ഇതിപ്പോൾ ....? ഇന്ന് സഭ പിരിയുന്ന നേരത്ത്, തന്നെ അടുത്തേയ്ക്ക് വിളിച്ച് വലിയ ജേഷ്ഠൻ അക്കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ തുടങ്ങിയതാണ് ഈ അങ്കലാപ്പ്.  എന്നാലും എന്താകും അദ്ദേഹം ഇത്ര പെട്ടെന്ന് ഇങ്ങിനെ ഒരു തീരുമാനമെടുക്കാൻ കാരണം?  എത്ര വലിയൊരു യുദ്ധത്തിന് ശേഷമാണ് ഈ രാജ്യവും അധികാരവും ഒക്കെ അദ്ദേഹത്തിന് കൈവന്നത്. പ്രജകളാകട്ടെ ഇപ്പോൾ തീർത്തും സംതൃപ്തരുമാണ്.  എന്നിട്ടും ..? ഏതാണ്ട് ചെറുപ്പം മുതൽ തന്നെ, ഒപ്പം കളിച്ചു വളർന്ന തന്നോട് പോലും അദ്ദേഹം ഒരു മുൻസൂചനയും തന്നതുമില്ലല്ലോ. ഓടിക്കളിയ്ക്കുന്ന പ്രായത്തിൽ, തന്റെ സ്വന്തം സഹോദരങ്ങൾ തന്നെ ഒറ്റപെടുത്തിയപ്പോൾ പോലും, ഒരു ചിരിയോടെ തന്നെ കൂടെ...