ക്യൂ [കവിത]

[കവിത] ' ക്യൂ 'വിലാണിന്നു നാം ഓക്സിജനായ് ' ക്യൂ 'വിലാണിന്നു നാം വാക്സിനായ് ' ക്യൂ 'വിലാണിന്നലെ 'കിറ്റി'നായി ' ക്യൂ ' നിന്ന് നമ്മൾക്ക് ശീലമായി നോട്ടിന്റെ കെട്ടുകൾ മാറ്റീടുവാൻ ' ക്യൂ ' നിന്ന കാലമതോർമ്മയില്ലേ തുള്ളി മിനുങ്ങുവാൻ ' ക്യൂ ' നിന്ന നാം ആപ്പിന്നു ' ക്യൂ ' എന്ന് പേരുമിട്ടു ' ക്യൂ ' നിന്ന് ' ക്യൂ ' നിന്ന് ശീലമായി ' ക്യൂ 'വിൻ കുരുക്കഴിയാതെയായി ' ക്യൂ 'വിനെ നീർത്തിയൊ'ന്നൈ'യാക്കുവാൻ വഴിയേതെന്നറിയാതെ മൂഢരായി ' ക്യൂ 'വിൽ കുരുങ്ങിയ ജീവിതങ്ങൾ ' ക്യൂ 'വിൽ തളരുന്ന കൈത്താങ്ങുകൾ ഇഹലോക ജീവിതം വെടിയുമ്പോഴും ' ക്യൂ 'വിൽ കുരുങ്ങുന്ന കാഴ്ചയേറെ ഇടനെഞ്ചു പൊടിയുന്ന വേളയിലും വിലപേശൽ തുടരുന്ന കോമരങ്ങൾ അവരെ നാം ഇനിയെന്ന് കണ്ടറിയും? അവരെയൊന്നാകെയും തൂത്തെറിയും? -ബിനു മോനിപ്പള്ളി പിൻകുറിപ്പ്: സ്വന്തം പ്രജകൾ നിസ്സഹായരായി മരിച്ചു വീഴുമ്പോഴും, അനാവശ്യ വിവാദങ്ങൾക്...